آخر، خودم!
گـــر جهنم ســـاختم فــــردوس هم میسازمت
ای وطن میسازمت آخـــر خــودم میسازمت
آنقدر هایی که میگویند کـــــاهل نیســــــــتم
با تفنگت گـــر شکســـتم با قلــم میسـازمت
آینــــه در آینــــه در رهگـــذار عــــــــاطفه
سنگ اندر سنگ در راه ســتم میســازمت
هر که آمد بر سرت بم ریخت، اما غم مخور
من از آهنپاره های ســـــــرخ بم میـسازمت
غم مخــور ای خانهء ویران ولی زیبای من
با نفــــس هــــــای امیـــدم دمبدم میسازمت
تا تو زیباتر شــــــوی گل میشوم گل میشوم
باورم کـن یک رقم نی یک رقم میسازمت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر